περισπλαγχνίτιδα

η, Ν

ιατρ. χρόνια φλεγμονή τών ορωδών υμένων που βρίσκονται γύρω από ένα σπλάγχνο, η οποία αφορά κυρίως στο περισπλάγχνιο πέταλο τού περιτοναίου ή υπεζωκότα.